انتظار

تو نمی‌آیی و قلب کوچه

پاسبانی تنهاست

و سکوتی عایق

به لب پنجره‌هاست

تو نمی‌آیی و شب

می‌گدازد آرام

تو نمی‌آیی و ذهن پله

می‌تراود خمیازه‌ی عادت

و در خانه‌ی ما نبض گنگی است

بر اندام سبک‌خیز اجابت

تو نمی‌آیی و من

مثل یک میوه‌ی کال

و نخستین شب یک دیدار

به سرانجام می‌اندیشم

                                                                                                طاهره صفارزاده