مست شوید یا کاش کیارستمی جای رمبو، بودلر خوانده بود!
باید همیشه مست بود
همه‌چیز در این است
یگانه مطلب این است.
تا بار ِهول‌ناکِ زمان را
که شانه‌های شما را درهم می‌شکند
و پشتِ شما را خم می‌کند
احساس نکنید
باید همواره مست باشید
از چه؟
از شراب
از شعر
از تقوی
هرگونه دلخواهِ شماست
اما مست شوید.
و اگر گاهی
بر پلکانِ قصری
یا بر علفِ سبز ِ گودالی
یا در غربتِ اندوه‌بار ِ اطاقتان
بیدار شدید و دیدید
که مستی کاهش یافته
یا از سرتان پریده
بپرسید از باد
از موج
از ستاره
از پرنده
از ساعت
از هرچه می‌گریزد
از هرچه می‌نالد
از هرچه می‌چرخد
از هرچه سرود می‌خواند
از هرچه سخن می‌گوید
بپرسید چه وقت است؟
و باد
موج
ستاره
پرنده
ساعت
به شما پاسخ خواهند داد:
«وقتِ آن است که مست شوید!
برای آن که برده‌ی ذلیل ِ زمان نباشید مست شوید
پیوسته مست باشید!
از شراب
از شعر
یا از تقوی
هرگونه دلخواهِ شماست.»
بودلر
محمدعلی اسلامی ندوشن
