تنم از گیاه و درختان دریا
...از مرگ بیرونش کشیدهام
تنم از شب، تنم از نمک
با تن پرنده تاختش زدهام
با تنی مهربان، با تنی درخشان
آنجا که زمینش بلندایی است نیالوده
ژانکلود رنار
سیمین بهبهانی