تنم از گیاه و درختان دریا

...از مرگ بیرونش کشیده‌ام

تنم از شب، ‌تنم از نمک

با تن پرنده تاختش زده‌ام

با تنی مهربان، ‌با تنی درخشان

آن‌جا که زمینش بلندایی ا‌ست نیالوده

 

 

 

                  ژان‌کلود رنار

                  سیمین بهبهانی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد