از شاه‌نامه‌ی فردوسی

چو از کوه بفروخت گیتی‌فروز                     دو زلفِ شبِ تیره بگرفت روز

 از آن چادر ِقیر بیرون کشید                       به‌دندان لبِ ماه درخون‌کشید

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد